Τρίτη, Δεκεμβρίου 26, 2006

Ευχή

"Στην πραγματικότητα, παρ' όλα τα μειονεκτήματά της, η ζωή αγαπά την ισορροπία, αν έκανε μόνη εκείνη κουμάντο, θα φρόντιζε το χρώμα του χρυσού να βρίσκεται πάντα πάνω στο χρώμα του γαλάζιου, κάθε κοίλο να έχει το κυρτό του, κανένας αποχωρισμός να μη μένει χωρίς άφιξη, η λέξη, η κίνηση και το βλέμμα να συμπεριφέρονται σαν αχώριστα τρίδυμα που σε κάθε περίσταση λένε το ίδιο πράγμα"

Ζοζέ Σαραμάγκου, Η σπηλιά

.

.

.

Στην προσπάθειά του να αναπαραστήσει ένα καλύτερο μέλλον το "Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση" δανείστηκε αυτή τη παράγραφο που έστειλε σε όλα τα μέλη του. Με τη σειρά μου την φιλοξενώ πιστεύοντας ότι δεν μεταφέρω Coehloσχημες ευχές. Είθε όλα να πάνε καλά!